Πανέμορφο χριστουγεννιάτικο σποτ!

Όμορφα λόγια αγάπης και έρωτα!

Υπάρχει ένα αδιάψευστο στοιχείο με το οποίο αναγνωρίζεις ότι αγαπάς κάποιον ερωτικά, κι αυτό είναι όταν το πρόσωπό του σου προκαλεί μεγαλύτερη επιθυμία από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός του.

Michel Tournier

Σε έναν χωρισμό, αυτός που δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος είναι εκείνος που λέει τα πιο τρυφερά λόγια.

Marcel Proust

Τα σώματά μας θα χαθούν θα σβήσουν από μας θα μείνει μέχρι της συντελείας των αιώνων αυτό το "σ' αγαπώ" που σου ψιθύρισα στις ώρες τις πιο κρυφές.

Νίκος Εγγονόπουλος

Μίλα μου ψιθυριστά, αν μου μιλάς γι’ αγάπη.

Γουίλιαμ Σαίξπηρ

Ο χωρισμός ελαττώνει τα μέτρια πάθη και δυναμώνει τα μεγάλα, όπως ο άνεμος σβήνει τα κεριά αλλά φουντώνει τις φωτιές.

Λα Ροσφουκώ

Το μεγαλύτερο αμάρτημα στον έρωτα είναι η αδιαφορία.

Βολταίρος

Ο έρωτας και η λογική μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι. Όταν ανατέλλει το ένα, δύει το άλλο.

Κικέρων

Η ανώριμη αγάπη λέει "σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι". Η ώριμη αγάπη λέει "σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ".

Erich Fromm

Στην Αγάπη, ένα κι ένα κάνουν ένα.

Jean-Paul Sartre

Μια ανικανοποίητη γυναίκα πρέπει να έχει πολυτέλειες. Μια γυναίκα όμως που αγαπάει έναν άντρα, μπορεί να κοιμηθεί και σ’ ένα σανίδι επάνω.

D. H. Lawrence

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα είχαν ερωτευτεί ποτέ τους, αν δεν είχαν ακούσει να γίνεται λόγος για τον έρωτα.

Λα Ροσφουκώ

Πρέπει να έχει κανείς έναν έρωτα, ένα μεγάλο έρωτα, για να του εξασφαλίζει άλλοθι στις αδικαιολόγητες απελπισίες που μας κυριεύουν όλους.

Albert Camus

Στην αγάπη, όπως και στην ποίηση, το να μένεις στο ίδιο σημείο σημαίνει ότι πας προς τα πίσω.

Théophile Gautier

Ας φύγουμε, μέσα σ’ ένα φιλί, για έναν άγνωστο κόσμο.

Alfred De Musset

Η ζωή είναι ένα λουλούδι κι ο έρωτας το μέλι του.

Βίκτωρ Ουγκώ

Αν σ’ αγαπούσα λιγότερο, θα μπορούσα ίσως να μιλώ γι’ αυτό περισσότερο.

Jane Austen

Στον έρωτα, αυτός που αμφιβάλλει, κατηγορεί.

Αλέξανδρος Δουμάς

Ξέρεις ότι αγαπάς κάποιον όταν δεν μπορείς να πεις με λόγια αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι.

Margaret Mead

Η αγάπη μοιάζει με τον ατμό. Όσο περισσότερο πιέζεται, τόσο πιο δυνατή γίνεται.

Βίκτωρ Ουγκώ

Οι καβγάδες των ερωτευμένων είναι η ανανέωση της αγάπης.

Τερέντιος

Αυτός που δεν έχει γελοιοποιηθεί ποτέ στον έρωτα, δε θα γίνει ποτέ σοφός στον έρωτα.

Theodor Reik

Τα μεγάλα πάθη είναι τόσο σπάνια όσο και οι μεγαλοφυΐες.

Ζαν-Ζακ Ρουσσώ

Η μόνη ανωμαλία είναι η ανικανότητα να ερωτευθείς.

Anais Nin

Αγάπη είναι να είστε ανόητοι μαζί.

Paul Valery

Χωρίς φαντασία, ο έρωτας δεν έχει καμιά τύχη.

Romain Gary

Το να αγαπάς ένα πλάσμα σημαίνει να έχεις αποδεχτεί να γερνάς μαζί του.

Albert Camus

Ένας έρωτας που δεν έχει την αίσθηση ότι είναι αιώνιος, δεν άρχισε ποτέ.

André Frossard

Αυτός που δεν έχει μάθει να λέει "αυτή και καμιά άλλη", δεν ξέρει τι είναι αγάπη.

Vincent Van Gogh

Σας αγαπώ, μικρέ μου κάστορα.

Jean-Paul Sartre (Τα τελευταία του λόγια του στη σύντροφό του, Σιμόν Ντε Μπωβουάρ)

Κείμενο:www.egriechen.info

Εικόνες:www.google.gr

Όμορφοι καλοί τρόποι στο...τραπέζι!...

Είτε είστε καλεσμένοι σε ένα τραπέζι, είτε κάνετε οι ίδιοι τραπέζι σπίτι σας, μην ξεχνάτε τους παρακάτω 15 «χρυσούς κανόνες».

1. Μόλις καθίσετε στο τραπέζι μην παραλείψετε να βάλετε την πετσέτα στα πόδια σας (και όχι στον λαιμό σας) και φροντίστε να σκουπίζετε τα χείλια σας διακριτικά. Την πετσέτα μην την ακουμπήσετε ξανά στο τραπέζι, παρά μόνο όταν έχετε τελειώσει εντελώς με το γεύμα σας.

2. Όταν κρατάτε μαχαίρι και πιρούνι, το μαχαίρι πάει στο δεξί χέρι και το πιρούνι στο αριστερό. Αν θέλετε να δείξετε ότι έχετε τελειώσει με το φαγητό σας, τότε ακουμπήστε και τα δύο μαχαιροπίρουνα παράλληλα, με τέτοιο τρόπο ώστε οι λαβές να δείχνουν 5 η ώρα και οι άκρες τους 11.

3. Αν θέλετε να σας γεμίσει κάποιος το ποτήρι με το κρασί δεν το κρατάτε στον αέρα αλλά το ακουμπάτε στο τραπέζι, φέρνοντάς το προς το μέρος τους. Επιπλέον, όταν δεν θέλετε να σας βάλουν πολύ, κάνετε μία διακριτική κίνηση με το χέρι σας και δεν βάζετε το χέρι σας πάνω από το ποτήρι σαν να προσπαθείτε να το σκεπάσετε.

4. Εάν κάτι δεν σας αρέσει από το φαγητό, δεν βγάζετε ήχους αποδοκιμασίας, ούτε φτύνετε το φαγητό σας στην χαρτοπετσέτα. Διακριτικά, δοκιμάζετε λίγο και το αφήνετε.

5. Μην ζητάτε συνέχεια να σας ξαναγεμίσουν το πιάτο.

6. Μην αφήνετε πάνω στο τραπέζι τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας, τα τσιγάρα σας, την τσάντα σας ή το κινητό σας.

7. Μην τρώτε ποτέ τίποτα με το χέρι, εκτός αν πρόκειται για το ψωμί.

8. Μην φέρνετε ποτέ το μαχαίρι στο στόμα για να φάτε οτιδήποτε

9. Εάν θέλετε να πιάσετε κάτι από το τραπέζι που βρίσκεται μακριά σας, μην σηκωθείτε και απλώσετε τα χέρια σας μπροστά από κάποιον που κάθεται δίπλα σας, αλλά ζητήστε ευγενικά να σας το δώσουν.

10. Στο τέλος του φαγητού, αφήνετε πάντα μία μπουκιά στο πιάτο σας (ακόμα κι αν είναι η δύναμή σας!)

11. Ακόμα κι αν το μενού έχει κοτόπουλο, δεν το τρώτε με το χέρι αλλά με το μαχαιροπίρουνο.

12. Ο σοφός λαός λέει πως «όταν τρώμε δεν μιλάμε» και αυτό είναι αλήθεια! Μην μιλάτε την ώρα που τρώτε.

13. Ποτέ μην μασάτε με το στόμα ανοιχτό κάνοντας ήχους και δείχνοντας την τροφή σας.

14. Μην κοιτάτε όλη την ώρα το κινητό σας.

15. Μην τοποθετείτε τους αγκώνες σας πάνω στο τραπέζι και σε καμία περίπτωση μην ενοχλείτε ή μην παραβιάζετε τον προσωπικό χώρο αυτού που κάθεται δίπλα σας.

Κείμενο: http://www.huffingtonpost.gr/

Εικόνες: www.google.gr/

Πανέμορφο...υπόγειο!

Διαβάστε και δείτε την εξέλιξη βήμα βήμα:

http://www.newsone.gr/paraxena/1242794-xodepse-2-chronia-ftiachnontas-auto-sto-ipogio-tou-molis-to-dite-tha-sas-pesi-to-sagoni-ikones?ref=yfp

Πανέμορφα λόγια σε αγαπημένες...!

ΕΡΝΕΣΤ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ ΠΡΟΣ ΜΑΡΛΕΝ ΝΤΙΤΡΙΧ: «Δεν μπορώ να σου το εξηγήσω, αλλά κάθε φορά που σε αγκαλιάζω αισθάνομαι σαν να έχω επιστρέψει σπίτι μου…».

 ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ ΠΡΟΣ ΖΟΖΕΦΙΝΑ: «Από τότε που σε άφησα είμαι συνεχώς θλιμμένος. Η ευτυχία μου βρίσκεται κοντά σου. Συνεχώς σκέφτομαι και ζω ξανά και ξανά στη μνήμη μου τη φροντίδα σου, τα δάκρυά σου, την τρυφεράδα σου. Ζοζεφίνα, η γοητεία της συντροφικότητάς σου δίνει γέννηση σε μια φλεγόμενη και λαμπερή φωτιά στην καρδιά μου. Πότε, απελευθερωμένος από κάθε έγνοια, θα μπορέσω να περάσω δίπλα σου τον καιρό μου, να μπορώ να σε αγαπώ, να σκέφτομαι την ευτυχία μας και να σου την αποδεικνύω;».

 ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟ: «Αγαπητή κυρία, Υπάρχει κάτι απροσδιόριστο στο πρόσωπό σου, κάτι αξιαγάπητο, όχι όμορφο με τον συμβατικό τρόπο. Έχεις χάρη και θηλυκότητα. Μοιάζεις με γυναίκα που έχει αγαπηθεί στην παιδική της ηλικία, ή κατά κάποιο μυστήριο τρόπο σε είχαν επισκεφτεί χάρες της κομψότητας και της αξιοπρέπειας. Κάτι στην έκφρασή σου είναι ασυνήθιστο. Ήταν μια ευχάριστη συνάντηση και εύχομαι να ξανασυναντηθούν τα βλέμματά μας ξανά κάποια στιγμή».

 ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ ΠΡΟΣ ΝΤΙΕΓΚΟ ΡΙΒΙΕΡΑ: «Τίποτα δεν συγκρίνεται με τα χέρια σου. Τίποτα με το χρυσοπράσινο των ματιών σου. Το σώμα μου γεμίζει με εσένα μέρες. Είσαι ο καθρέπτης της νύχτας. Η βιολετί λάμψη του φωτός. Η υγρασία της γης. Η φωλιά από τις μασχάλες σου είναι το καταφύγιό μου. Τα δάχτυλά μου αγγίζουν το αίμα σου. Όλη μου η χαρά βρίσκεται στο να νιώθω τη ζωή να αναβλύζει από εσένα και να γεμίζει όλα τα μονοπάτια των νεύρων μου που σου ανήκουν».

ΤΖΟΝΙ ΚΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ, ΤΖΟΥΝ: «Γεια σου Τζουν, έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις. Όπως έχεις και με μένα. Μπορεί η φωτιά και ο ενθουσιασμός να έχουν φύγει τώρα που δεν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να τραγουδάμε. Όμως, το φλεγόμενο δαχτυλίδι ακόμα καίει γύρω μας, διατηρώντας την αγάπη μας πιο καυτή και από κόκκο πιπεριού».

 ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΠΡΟΣ «ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ»: «Παρόλο που είμαι ακόμα στο κρεβάτι, οι σκέψεις μου πάνε σε εσένα, αθάνατη αγαπημένη. Να είσαι ήρεμη-να με αγαπάς-σήμερα-χτες-πόσο συγκινητικά τα όσα επιθυμώ για εσένα-για εσένα-σε όλη μου τη ζωή και για πάντα. Ω, συνέχισε να με αγαπάς-μην παρερμηνεύσεις ποτέ την πιο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου. Πάντα δική μου. Πάντα δικός σου. Πάντα εμείς».

ΣΙΜΟΝ ΝΤΕ ΜΠΟΒΟΥΑΡ ΠΡΟΣ ΖΑΝ ΠΟΛ ΣΑΡΤΡ: «Αγάπη μου… μου είχες πει κάποτε ότι μ’ αγαπάς επειδή με κάνεις ευτυχισμένη. Σ’ ευχαριστώ, είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπάει κανείς, σήκωσες ένα βάρος από την καρδιά μου και τώρα αρχίζω πάλι να ταξιδεύω προς το μέρος σου αργά αλλά σταθερά. Η σκέψη να νοικιάσουμε ένα εξοχικό σπίτι μ’ αρέσει πάρα πολύ. Θα είμαι τόσο ευγενική και καλή, θα δεις, θα σφουγγαρίζω το πάτωμα, θα σου μαγειρεύω όλα τα γεύματα, θα γράφω το βιβλίο σου μαζί με το δικό μου, θα σου κάνω έρωτα δέκα φορές κάθε νύχτα κι άλλες τόσες κάθε μέρα, ακόμη κι αν αισθάνομαι λίγο κουρασμένη. Αγάπη μου… είμαι σίγουρη ότι ποτέ δεν έκανες κάποιον τόσο ευτυχισμένο όσο έκανες εμένα. Μπορείς να είσαι περήφανος. Φαίνεσαι πια τόσο κοντά, αν γυρίσω το κεφάλι μου θα σε δω αναπαυτικά ξαπλωμένο στο κρεβάτι μου, μισοκοιμισμένο και ζεστό, μου φαίνεται ότι μπορώ όποτε θέλω να πάω να ξαπλώσω δίπλα σ’ αυτό το ζεστό και δυνατό σώμα. Το λαχταρώ. Αγαπημένε μου, που είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπώ»

ΤΖΙΜΙ ΧΕΝΤΡΙΞ ΠΡΟΣ «ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ»: «Μικρό κορίτσι, Η ευτυχία είναι μέσα σου. Ξεκλείδωσε τις αλυσίδες της καρδιάς σου και άσε τον εαυτό σου να μεγαλώσει, μιας που είσαι ένα γλυκό λουλουδάκι. Γνωρίζω την απάντηση. Απλά άπλωσε τα φτερά σου και απελευθέρωσε τον εαυτό σου. Σ’ αγαπώ για πάντα».

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ ΠΡΟΣ ΜΑΤΙΛΝΤΕ ΟΥΡΟΥΤΙΑ: «Αγαπημένη μου γυναίκα, υπέφερα όσο έγραφα αυτά τα σονέτα, μου προκαλούσαν πόνο και θλίψη, η ευτυχία όμως που νιώθω τώρα που σ’ τα προσφέρω είναι τεράστια σαν μια σαβάνα. Εγώ, όμως, με μεγάλη ταπεινοφροσύνη έφτιαξα τούτα εδώ τα σονέτα από ξύλο: τους έδωσα τον ήχο αυτής της στέρεης, αγνής ύλης και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να φθάσουν στα αφτιά σου. Περπατώντας μέσα από δάση ή σε παραλίες, δίπλα σε κρυμμένες λίμνες, εσύ κι εγώ έχουμε κατά καιρούς μαζέψει κομμάτια από φλοιούς δένδρων, κομμάτια ξύλου που έχουν υποστεί τις μεταβολές του νερού και του καιρού. Πήρα αυτά τα μαλακά λείψανα και χρησιμοποίησα το τσεκούρι, τη ματσέτα και τον σουγιά και έκοψα δεκατέσσερις σανίδες για το καθένα, για να χτίσω μικρά ξύλινα σπιτάκια, ώστε τα μάτια σου που λατρεύω και τους τραγουδάω να μπορέσουν να κατοικήσουν μέσα τους».

 ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ ΠΡΟΣ ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΝΤΑΛΙ: «Η αποκεφαλισμένη γυναίκα (στον πίνακά σου Το μέλι είναι γλυκύτερο από το αίμα) είναι το καλύτερο “ποίημα” με θέμα το αίμα που θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς. Όλα είναι μπερδεμένα και επιθετικά σαν την αισθητική της φλόγας, όλα αναποφάσιστα και διαλυμένα… Τώρα καταλαβαίνω πόσα χάνω αφήνοντάς σε».

 ΝΤΙΛΑΝ ΤΟΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΙΛΙ ΧΟΛΜΣ ΚΟΟΥΛΜΑΝΣ: «Καλή μου Έμιλι, είναι καλό το ότι μου γράφεις. Μ’ αρέσουν τα γράμματά σου όσο το ουίσκι και τα κεράσια και ο καπνός και το μέλι, και πάντα καταλαβαίνω τουλάχιστον τα μισά από όσα έχουν γραφτεί με το χέρι. Τούτο εδώ δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό σημείωμα για να σου πει πράγματα. Είμαι από τον κορφή μέχρι τα νύχια στις διαλέξεις, και ούτως ή άλλως όλα τα πράγματα που θα ήθελα να σου γράψω θα σου τα πω σε λίγο από κοντά. Έχω να δώσω δύο διαλέξεις στο Κέμπριτζ το Σάββατο και την Κυριακή και μετά θα επιστρέψω κάποια στιγμή τη Δευτέρα. Θα σου τηλεφωνήσω αμέσως. Θα πιούμε ένα εκατομμύριο ποτά και θα σκεπάσουμε την εγγλέζικη νύχτα με μιαν ουαλική και αμερικανική δόξα. Και ναι: απαλλάχτηκα από τα μαυράδια μου για δύο μέρες και μετά επανήλθαν σε μένα φωνάζοντας: “Μπαμπά, μπαμπά!”. Κι έτσι, θα πρέπει ν’ αρχίσω πάλι απ’ το μηδέν, (μαζί σου), αν και τα χέρια μου είναι σαν κρίνοι τώρα. Τη Δευτέρα λοιπόν. Μου λείπεις τρομερά. Φιλιά, φιλιά, φιλιά».

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ, ΜΑΡΙΑ: «Ξαναδιάβασα τα γράμματά σου από την αρχή. Σου γράφω “δύο λόγια αγάπης”. Ένα πράγμα αισθάνομαι πως είναι το δυσκολότερο να σου δώσω να καταλάβεις: πόσο σε νιώθω, πόσο σε παρακολουθώ κι από μια σου λέξη ακόμη, όπως άλλοτε από ένα παίξιμο του χεριού σου. Τώρα που ξανακοίταξα όλα αυτά τα χαρτιά, βρίσκω πάντα ένα φόβο μήπως δεν λες καλά ό,τι ήθελες να πεις, ένα δισταγμό μην τύχει και πεις πολλά, και προς το τέλος αρχίζεις κιόλας να γράφεις και να σκίζεις. Άφησε, χρυσή μου, τον εαυτό σου, είναι τόσο χαριτωμένος έτσι όπως είναι, άφησέ τον να μη μιλήσει όπως ξέρει αυτός. Θα μου πεις: “Εσύ μήπως δεν κάνεις το ίδιο;” Κι αν το κάνω, δεν υπάρχει κανένας λόγος να με μιμηθείς. Το κάνω, άλλωστε, τόσο άσχημα. Αν έχεις απελπισία, δώσε μου την απελπισία σου, όπως μου δίνεις τόσες φορές τη χαρά σου. Δώσε μου ό,τι έχεις κι ό,τι μπορείς. Μα κατάλαβε, επιτέλους, πως δεν γυρεύω τίποτε άλλο. Αν αργήσουμε τώρα να ιδωθούμε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε μ’ αυτά τα λίγα και γλίσχρα μέσα που έχουμε, μ’ αυτό το χαρτί που μαυρίζουμε, να είμαστε όσο μπορούμε πιο κοντά, όχι να αποχωριζόμαστε και να πληγώνει ο ένας τον άλλον. Έτσι νομίζω. Αν με θέλεις ακόμη, έλα, χρυσή μου, να τα λέμε όλα χωρίς να σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει. Ξέρεις, συλλογίζομαι ακόμη πως έτσι θα μπορούσαμε, όταν μας δοθεί να ιδωθούμε, να μην πούμε ούτε μια λέξη παρά να χαζεύει ο ένας τον άλλον. Και θα είναι τόσο ξεκουραστικό. Καληνύχτα, αγάπη. Όλη τη μέρα σήμερα γύρευα τη στοργή σου».

Κείμενο: www.doctv.gr
ΕΙκόνες: www.google.gr

Πανέμορφα λόγια σε αγαπημένες και αγαπημένους...!

ΕΡΝΕΣΤ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ ΠΡΟΣ ΜΑΡΛΕΝ ΝΤΙΤΡΙΧ: «Δεν μπορώ να σου το εξηγήσω, αλλά κάθε φορά που σε αγκαλιάζω αισθάνομαι σαν να έχω επιστρέψει σπίτι μου…».

 ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ ΠΡΟΣ ΖΟΖΕΦΙΝΑ: «Από τότε που σε άφησα είμαι συνεχώς θλιμμένος. Η ευτυχία μου βρίσκεται κοντά σου. Συνεχώς σκέφτομαι και ζω ξανά και ξανά στη μνήμη μου τη φροντίδα σου, τα δάκρυά σου, την τρυφεράδα σου. Ζοζεφίνα, η γοητεία της συντροφικότητάς σου δίνει γέννηση σε μια φλεγόμενη και λαμπερή φωτιά στην καρδιά μου. Πότε, απελευθερωμένος από κάθε έγνοια, θα μπορέσω να περάσω δίπλα σου τον καιρό μου, να μπορώ να σε αγαπώ, να σκέφτομαι την ευτυχία μας και να σου την αποδεικνύω;».

 ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟ: «Αγαπητή κυρία, Υπάρχει κάτι απροσδιόριστο στο πρόσωπό σου, κάτι αξιαγάπητο, όχι όμορφο με τον συμβατικό τρόπο. Έχεις χάρη και θηλυκότητα. Μοιάζεις με γυναίκα που έχει αγαπηθεί στην παιδική της ηλικία, ή κατά κάποιο μυστήριο τρόπο σε είχαν επισκεφτεί χάρες της κομψότητας και της αξιοπρέπειας. Κάτι στην έκφρασή σου είναι ασυνήθιστο. Ήταν μια ευχάριστη συνάντηση και εύχομαι να ξανασυναντηθούν τα βλέμματά μας ξανά κάποια στιγμή».

 ΦΡΙΝΤΑ ΚΑΛΟ ΠΡΟΣ ΝΤΙΕΓΚΟ ΡΙΒΙΕΡΑ: «Τίποτα δεν συγκρίνεται με τα χέρια σου. Τίποτα με το χρυσοπράσινο των ματιών σου. Το σώμα μου γεμίζει με εσένα μέρες. Είσαι ο καθρέπτης της νύχτας. Η βιολετί λάμψη του φωτός. Η υγρασία της γης. Η φωλιά από τις μασχάλες σου είναι το καταφύγιό μου. Τα δάχτυλά μου αγγίζουν το αίμα σου. Όλη μου η χαρά βρίσκεται στο να νιώθω τη ζωή να αναβλύζει από εσένα και να γεμίζει όλα τα μονοπάτια των νεύρων μου που σου ανήκουν».

ΤΖΟΝΙ ΚΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ, ΤΖΟΥΝ: «Γεια σου Τζουν, έχεις τον τρόπο σου με τις λέξεις. Όπως έχεις και με μένα. Μπορεί η φωτιά και ο ενθουσιασμός να έχουν φύγει τώρα που δεν βγαίνουμε έξω στον κόσμο να τραγουδάμε. Όμως, το φλεγόμενο δαχτυλίδι ακόμα καίει γύρω μας, διατηρώντας την αγάπη μας πιο καυτή και από κόκκο πιπεριού».

 ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΠΡΟΣ «ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ»: «Παρόλο που είμαι ακόμα στο κρεβάτι, οι σκέψεις μου πάνε σε εσένα, αθάνατη αγαπημένη. Να είσαι ήρεμη-να με αγαπάς-σήμερα-χτες-πόσο συγκινητικά τα όσα επιθυμώ για εσένα-για εσένα-σε όλη μου τη ζωή και για πάντα. Ω, συνέχισε να με αγαπάς-μην παρερμηνεύσεις ποτέ την πιο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου. Πάντα δική μου. Πάντα δικός σου. Πάντα εμείς».

ΣΙΜΟΝ ΝΤΕ ΜΠΟΒΟΥΑΡ ΠΡΟΣ ΖΑΝ ΠΟΛ ΣΑΡΤΡ: «Αγάπη μου… μου είχες πει κάποτε ότι μ’ αγαπάς επειδή με κάνεις ευτυχισμένη. Σ’ ευχαριστώ, είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπάει κανείς, σήκωσες ένα βάρος από την καρδιά μου και τώρα αρχίζω πάλι να ταξιδεύω προς το μέρος σου αργά αλλά σταθερά. Η σκέψη να νοικιάσουμε ένα εξοχικό σπίτι μ’ αρέσει πάρα πολύ. Θα είμαι τόσο ευγενική και καλή, θα δεις, θα σφουγγαρίζω το πάτωμα, θα σου μαγειρεύω όλα τα γεύματα, θα γράφω το βιβλίο σου μαζί με το δικό μου, θα σου κάνω έρωτα δέκα φορές κάθε νύχτα κι άλλες τόσες κάθε μέρα, ακόμη κι αν αισθάνομαι λίγο κουρασμένη. Αγάπη μου… είμαι σίγουρη ότι ποτέ δεν έκανες κάποιον τόσο ευτυχισμένο όσο έκανες εμένα. Μπορείς να είσαι περήφανος. Φαίνεσαι πια τόσο κοντά, αν γυρίσω το κεφάλι μου θα σε δω αναπαυτικά ξαπλωμένο στο κρεβάτι μου, μισοκοιμισμένο και ζεστό, μου φαίνεται ότι μπορώ όποτε θέλω να πάω να ξαπλώσω δίπλα σ’ αυτό το ζεστό και δυνατό σώμα. Το λαχταρώ. Αγαπημένε μου, που είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπώ»

ΤΖΙΜΙ ΧΕΝΤΡΙΞ ΠΡΟΣ «ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ»: «Μικρό κορίτσι, Η ευτυχία είναι μέσα σου. Ξεκλείδωσε τις αλυσίδες της καρδιάς σου και άσε τον εαυτό σου να μεγαλώσει, μιας που είσαι ένα γλυκό λουλουδάκι. Γνωρίζω την απάντηση. Απλά άπλωσε τα φτερά σου και απελευθέρωσε τον εαυτό σου. Σ’ αγαπώ για πάντα».

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ ΠΡΟΣ ΜΑΤΙΛΝΤΕ ΟΥΡΟΥΤΙΑ: «Αγαπημένη μου γυναίκα, υπέφερα όσο έγραφα αυτά τα σονέτα, μου προκαλούσαν πόνο και θλίψη, η ευτυχία όμως που νιώθω τώρα που σ’ τα προσφέρω είναι τεράστια σαν μια σαβάνα. Εγώ, όμως, με μεγάλη ταπεινοφροσύνη έφτιαξα τούτα εδώ τα σονέτα από ξύλο: τους έδωσα τον ήχο αυτής της στέρεης, αγνής ύλης και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να φθάσουν στα αφτιά σου. Περπατώντας μέσα από δάση ή σε παραλίες, δίπλα σε κρυμμένες λίμνες, εσύ κι εγώ έχουμε κατά καιρούς μαζέψει κομμάτια από φλοιούς δένδρων, κομμάτια ξύλου που έχουν υποστεί τις μεταβολές του νερού και του καιρού. Πήρα αυτά τα μαλακά λείψανα και χρησιμοποίησα το τσεκούρι, τη ματσέτα και τον σουγιά και έκοψα δεκατέσσερις σανίδες για το καθένα, για να χτίσω μικρά ξύλινα σπιτάκια, ώστε τα μάτια σου που λατρεύω και τους τραγουδάω να μπορέσουν να κατοικήσουν μέσα τους».

 ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ ΠΡΟΣ ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΝΤΑΛΙ: «Η αποκεφαλισμένη γυναίκα (στον πίνακά σου Το μέλι είναι γλυκύτερο από το αίμα) είναι το καλύτερο “ποίημα” με θέμα το αίμα που θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς. Όλα είναι μπερδεμένα και επιθετικά σαν την αισθητική της φλόγας, όλα αναποφάσιστα και διαλυμένα… Τώρα καταλαβαίνω πόσα χάνω αφήνοντάς σε».

 ΝΤΙΛΑΝ ΤΟΜΑΣ ΠΡΟΣ ΕΜΙΛΙ ΧΟΛΜΣ ΚΟΟΥΛΜΑΝΣ: «Καλή μου Έμιλι, είναι καλό το ότι μου γράφεις. Μ’ αρέσουν τα γράμματά σου όσο το ουίσκι και τα κεράσια και ο καπνός και το μέλι, και πάντα καταλαβαίνω τουλάχιστον τα μισά από όσα έχουν γραφτεί με το χέρι. Τούτο εδώ δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό σημείωμα για να σου πει πράγματα. Είμαι από τον κορφή μέχρι τα νύχια στις διαλέξεις, και ούτως ή άλλως όλα τα πράγματα που θα ήθελα να σου γράψω θα σου τα πω σε λίγο από κοντά. Έχω να δώσω δύο διαλέξεις στο Κέμπριτζ το Σάββατο και την Κυριακή και μετά θα επιστρέψω κάποια στιγμή τη Δευτέρα. Θα σου τηλεφωνήσω αμέσως. Θα πιούμε ένα εκατομμύριο ποτά και θα σκεπάσουμε την εγγλέζικη νύχτα με μιαν ουαλική και αμερικανική δόξα. Και ναι: απαλλάχτηκα από τα μαυράδια μου για δύο μέρες και μετά επανήλθαν σε μένα φωνάζοντας: “Μπαμπά, μπαμπά!”. Κι έτσι, θα πρέπει ν’ αρχίσω πάλι απ’ το μηδέν, (μαζί σου), αν και τα χέρια μου είναι σαν κρίνοι τώρα. Τη Δευτέρα λοιπόν. Μου λείπεις τρομερά. Φιλιά, φιλιά, φιλιά».

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ, ΜΑΡΙΑ: «Ξαναδιάβασα τα γράμματά σου από την αρχή. Σου γράφω “δύο λόγια αγάπης”. Ένα πράγμα αισθάνομαι πως είναι το δυσκολότερο να σου δώσω να καταλάβεις: πόσο σε νιώθω, πόσο σε παρακολουθώ κι από μια σου λέξη ακόμη, όπως άλλοτε από ένα παίξιμο του χεριού σου. Τώρα που ξανακοίταξα όλα αυτά τα χαρτιά, βρίσκω πάντα ένα φόβο μήπως δεν λες καλά ό,τι ήθελες να πεις, ένα δισταγμό μην τύχει και πεις πολλά, και προς το τέλος αρχίζεις κιόλας να γράφεις και να σκίζεις. Άφησε, χρυσή μου, τον εαυτό σου, είναι τόσο χαριτωμένος έτσι όπως είναι, άφησέ τον να μη μιλήσει όπως ξέρει αυτός. Θα μου πεις: “Εσύ μήπως δεν κάνεις το ίδιο;” Κι αν το κάνω, δεν υπάρχει κανένας λόγος να με μιμηθείς. Το κάνω, άλλωστε, τόσο άσχημα. Αν έχεις απελπισία, δώσε μου την απελπισία σου, όπως μου δίνεις τόσες φορές τη χαρά σου. Δώσε μου ό,τι έχεις κι ό,τι μπορείς. Μα κατάλαβε, επιτέλους, πως δεν γυρεύω τίποτε άλλο. Αν αργήσουμε τώρα να ιδωθούμε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε μ’ αυτά τα λίγα και γλίσχρα μέσα που έχουμε, μ’ αυτό το χαρτί που μαυρίζουμε, να είμαστε όσο μπορούμε πιο κοντά, όχι να αποχωριζόμαστε και να πληγώνει ο ένας τον άλλον. Έτσι νομίζω. Αν με θέλεις ακόμη, έλα, χρυσή μου, να τα λέμε όλα χωρίς να σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει. Ξέρεις, συλλογίζομαι ακόμη πως έτσι θα μπορούσαμε, όταν μας δοθεί να ιδωθούμε, να μην πούμε ούτε μια λέξη παρά να χαζεύει ο ένας τον άλλον. Και θα είναι τόσο ξεκουραστικό. Καληνύχτα, αγάπη. Όλη τη μέρα σήμερα γύρευα τη στοργή σου».

Κείμενο: www.doctv.gr
ΕΙκόνες: www.google.gr

Όμορφα παράξενα ελληνικά πράγματα!....

Ξέρατε ότι η Αθήνα ήταν μια μικρή κωμόπολη δύο αιώνες πριν;

 Γνωρίζατε ότι τα ελληνικά νησιά είναι περίπου 3.100;

 Ότι κανένα μέρος της χώρας δεν απέχει παραπάνω από 137 χιλιόμετρα από τη θάλασσα και πως ο εμπορικός στόλος μας φτάνει το 70% όλων των πλοίων της Ευρώπης;

 Αυτά και πολλά περισσότερα ενδιαφέροντα στοιχεία για την Ελλάδα ακολουθούν και μας μαθαίνουν τα μικρά αξιοπερίεργα μυστικά της χώρας μας.

 *Κατά μέσο όρο, περίπου 16,5 εκατομμύρια τουρίστες καταφθάνουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει πως οι επισκέπτες ξεπερνούν σε αριθμό τον… ντόπιο πληθυσμό των 10 περίπου εκατομμυρίων.
 *Περίπου το 7% όλου του μαρμάρου που παράγεται στον πλανήτη προέρχεται από την Ελλάδα. *Η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε παραγωγή ελιάς. Η καλλιέργεια ελαιόδεντρων ξεκίνησε στα μέρη μας από την αρχαιότητα. Μάλιστα, κάποιες ελιές που φυτεύτηκαν τον 13° αιώνα παράγουν ακόμη καρπούς. 
*Είναι επίσης η πρώτη χώρα στον κόσμο σε εμπόριο… σφουγγαριών.
 *Το 80% του εδάφους της χώρας είναι ορεινό. Η χώρα δεν διαθέτει ούτε ένα πλόιμο ποτάμι, εξαιτίας αυτής της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας. 

*Δώδεκα εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο μιλούν ελληνικά. Σε αυτούς φυσικά συγκαταλέγονται και τα δέκα εκατομμύρια των ελλήνων κατοίκων, αλλά και ελληνόφωνοι στην Κύπρο, την Ιταλία, την Αλβανία, την Τουρκία, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες που προτίμησαν παλαιότερα οι Έλληνες για μετανάστευση. Η ελληνική γλώσσα ομιλείται εδώ και 3.000 χρόνια περίπου, κάτι που την καθιστά μία από τις αρχαιότερες γλώσσες στον κόσμο
 *Την δεκαετία του ’50, μόλις το 30% των Ελλήνων γνώριζε γραφή και ανάγνωση. Σήμερα, το ποσοστό του αναλφαβητισμού μόλις που φτάνει το 5%.

 *Τα νησιά της Ελλάδας φτάνουν τις 3.100 σε αριθμό, αλλά μόνο τα 170 από αυτά κατοικούνται. Το μεγαλύτερο ελληνικό νησί, η Κρήτη, έχει έκταση 8.260 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
 *Ο πληθυσμός της Αθήνας το 1834 ήταν 10.000. Από την στιγμή που επιλέχθηκε ως πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, ο πληθυσμός της αυξήθηκε στον δυσθεώρητο αριθμό των 3 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων, ήτοι περίπου το 40% του ελληνικού πληθυσμού.

 *Η Αθήνα κατοικείται αδιάλειπτα εδώ και 7.000 χρόνια. Αυτό την καθιστά μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης. *Κατά μέσο όρο, απολαμβάνουμε 250 ημέρες ηλιοφάνειας τον χρόνο. Αυτό αντιστοιχεί σε 3.000 αξιοζήλευτες ώρες ήλιου ετησίως.
 *Το προσδόκιμο ζωής στην αρχαία Ελλάδα έφτανε τα 36 χρόνια για τις γυναίκες και τα 45 χρόνια για τους άνδρες. Από τα παιδιά που γεννιόντουσαν, μόλις τα μισά κατάφερναν να ζήσουν και μετά το στάδιο της βρεφικής ηλικίας. Σήμερα, το προσδόκιμο ζωής έχει φτάσει τα 77 και τα 82 χρόνια για τους Έλληνες και τις Ελληνίδες αντίστοιχα, κάτι που μας κατατάσσει στο top 26 των χωρών με το υψηλότερο προσδόκιμο στον κόσμο. 

*Τα πλοία με ελληνική σημαία αποτελούν το 70% του συνόλου του εμπορικού στόλου της Ευρώπης. Ο εγχώριος νόμος επιβάλλει το 75% του πληρώματος των πλοίων να έχουν ελληνική υπηκοότητα.
 *Η Ελλάδα διαθέτει περισσότερα αρχαιολογικά μουσεία από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο – κάτι που φυσικά δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα.
 *Περίπου 100.000 πουλιά από την βόρεια Ευρώπη και την Ασία ξεχειμωνιάζουν στα μέρη μας.
 *Οι σκλάβοι στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσαν το 40-80% του πληθυσμού στις πόλεις-κράτη. Ήταν κυρίως αιχμάλωτοι πολέμου, εγκαταλελειμμένα παιδιά ή παιδιά σκλάβων.

 *Η αξιοζήλευτη άγρια ζωή της χώρας περιλαμβάνει 116 είδη θηλαστικών, 18 είδη αμφίβιων, 59 είδη ερπετών, 240 είδη πουλιών και 107 είδη ψαριών. Ωστόσο, περίπου τα μισά είδη θηλαστικών κινδυνεύουν με εξαφάνιση
 *Η διαφθορά της κυβέρνησης κόστισε στην χώρα περίπου 800 εκατομμύρια ευρώ μόνο το 2009. Το εθνικό χρέος της Ελλάδας είναι μεγαλύτερο από την εθνική οικονομία. 
*Κανένα μέρος της Ελλάδας δεν απέχει από τη θάλασσα παραπάνω από 137 χιλιόμετρα. Η ακτογραμμή της χώρας είναι η δέκατη μεγαλύτερη σε μήκος στον πλανήτη. 
*Κάποτε η Ελλάδα ήταν μια βραχώδης μάζα, που βρισκόταν εντελώς κάτω από την θάλασσα. Μετά από την σύγκρουση μιας τεκτονικής πλάκας με την Ευρώπη, σχηματίστηκε το ορεινό πεδίο της, ενώ ακόμη και σήμερα οι σεισμοί στο Αιγαίο σχετίζονται με τις κινήσεις της συγκεκριμένης λιθοσφαιρικής πλάκας
. -Τα στοιχεία συλλέξαμε από το Facts.randomhistory

Κείμενο: www.tilestwra.com/
Εικόνες: www.google.gr

Πανέμορφο αναμνηστικό φόρεμα!!!

Η Chris-ShaRee Castlebury, μια χαρισματική δασκάλα από την πόλη Lawton στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ, επιφύλαξε μια έκπληξη στους μικρούς της μαθητές που τους έμεινε αξέχαστη.  

Την τελευταία μέρα του σχολείου η Chris ήρθε με ένα λευκό φόρμα και άφησε τους μικρούς της Πικάσο όπως τους αποκαλεί στο facebook να το γεμίσουν με τις ζωγραφιές τους μετατρέποντας το σε πολύχρωμο καμβά.

Οι μαθητές του δημοτικού Pat Henry έβαλαν όλη τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους και χάρισαν στη αγαπημένη τους δασκάλα ένα ενθύμιο που θα το θυμάται για πάντα. 

«Είναι ένα αναμνηστικό φόρεμα» δήλωσε και συμπλήρωσε: 
«Επειδή δεν θέλω να χάσω την ομορφιά των παιδιών καθώς αυτά θα μεγαλώσουν και θα φύγουν».

Κείμενο και εικόνες:www.iefimerida.gr

Πανέμορφη 80άρα " γιαγιά "...!

Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν μια νέα αρχή για μια καλύτερη ζωή, ξεκινώντας κάθε φορά… από Δευτέρα. Η Ernestine Shepherd από την Βαλτιμόρη ωστόσο, αποτελεί διαφορετική...περίπτωση και πρότυπο για το ότι μπορείς να αλλάξεις την ζωή σου αρκεί να το πάρεις απόφαση. 

Σήμερα γιορτάζει τα 80α της γενέθλια, αλλά ακόμα συμμετέχει σε διαγωνισμούς bodybuilding και μαραθώνιους, έχοντας το σώμα μιας 30αρας.

Όπως λέει η ίδια, στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής της δεν ήταν και τόσο δεν ήταν και τόσο ενεργό άτομο και δεν της άρεσε η γυμναστική. Άρχισε να γυμνάζεται σε ηλικία 56 ετών μαζί με την αδερφή της, όταν οι δυο τους παθιάστηκαν με την αεροβική και άρχισαν να παίρνουν μέρος σε σχετικές διοργανώσεις. 

Το 2010, η Ernestine Shepherd κέρδισε μια θέση στο Βιβλίο των Ρεκόρ Guinness, ως η γηραιότερη γυναίκα bodybuilder.

Η κάτοχος του ρεκόρ ξεκινάει την μέρα της στις 3 το πρωί, με διαλογισμό και μετά πηγαίνει για jogging. Στις 8 το πρωί ξεκινάει προπόνηση και κάθε βράδυ πέφτει για ύπνο το αργότερο στις 10. Η μαγειρική για την οικογένεια αποτελεί δουλειά του αγαπημένου της συζύγου, Colin, με τον οποίο είναι παντρεμένη εδώ και 60 χρόνια. Η διατροφή της αποτελείται από ρύζι, στήθος κοτόπουλου, αβγά, δημητριακά, κάστανα και πολύ νερό.

Η Ernestine διαβεβαιώνει πως ο καθένας μας μπορεί να ξεκινήσει να φροντίζει το σώμα του, οποιαδήποτε κι αν είναι η ηλικία του. 

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να είσαι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του εαυτού σου, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κανείς για να σε ενθαρρύνει να συνεχίσεις. 

Κείμενο και φωτογραφίες:www.ingossip.gr

Όμορφη εξίσωση ευτυχίας...!

Ξυπνάς το πρωί γεμάτη αισιοδοξία και όλα δείχνουν πως αυτή η μέρα έχει κάθε λόγο να είναι υπέροχη. Στο δρόμο όμως προς το γραφείο ανοιγεις το ραδιόφωνο και ακούγοντας τα νέα οικονομικά μέτρα, η καλή σου διάθεση εξανεμίζεται. Κι αυτή η μελαγχολία που σε έπιασε δεν λέει να σ’ αφήσει μέχρι το βράδυ…

Τι συμβαίνει και όταν ακούμε κάτι άσχημο ή συμβαίνει κάτι δυσάρεστο κολλάμε σε αυτό, προσπερνώντας μάλιστα τις περισσότερες φορές τις ευκαιρίες να χαμογελάσουμε;

Ο νευροψυχολόγος Ρικ Χάνσον, εξηγεί στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Hardwiring Happiness ότι αυτό οφείλεται στον ίδιο μας τον εγκέφαλο. 

Μέσα στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, ο εγκέφαλος των προγόνων μας ανέπτυξε αυτή την τεχνική προκειμένου να θυμόμαστε τι θα μπορούσε να μας βλάψει και επομένως να μπορούμε άμεσα να το αποφύγουμε: 

«τα αρνητικά κολλάνε στο μυαλό μας σαν βέλκρο και τα θετικά γλιστράνε από αυτό σαν τεφλόν»,

 όπως λέει ο ίδιος. Μπορεί η συγκεκριμένη τεχνική να ήταν αποτελεσματική κάποτε, αλλά σήμερα, που δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κανένα θηρίο στη ζούγκλα, έχει γυρίσει σαν μπούμερανγκ.

Εγκέφαλος, νευρώνες και άλλα δεινά (;)

Πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μας και μας κάνει να εγκλωβιζόμαστε στις αρνητικές σκέψεις; Όπως εξηγεί ο Χάνσον, «το μυαλό μας έχει εκπαιδευτεί στο να αναζητά τις αρνητικές σκέψεις και μόλις τις βρει, εστιάζεται σε αυτές». Σκεφτείτε τις συνάψεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους νευρώνες σαν λεωφόρους μέσω των οποίων μεταφέρονται μηνύματα. 

Όσο κανείς παίρνει την ίδια διαδρομή («εστιάζομαι στα 

αρνητικά -ασυνείδητα- ώστε να προστατεύσω τον εαυτό 

μου»), τόσο πιο στέρεος γίνεται ο δρόμος, τόσο 

περισσότερο «χτίζεται» αυτό το δίκτυο.

 Κάπως έτσι χτίζεται και η συνήθεια του νου μας να επικεντρώνεται στα αρνητικά. Μάλλον όμως ήρθε η ώρα να ανοίξουμε νέους δρόμους για το μυαλό κι εμάς τους ίδιους.

Αναβαθμίζοντας το λογισμικό μας

Όσο δυνατές κι αν είναι οι συνήθειες, όσο κι αν ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να εστιάζεται στα αρνητικά, οι μελέτες των επιστημόνων έρχονται να επιβεβαιώσουν πως όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν. Χάρη στη νευροπλαστικότητα, δηλαδή την ικανότητα του μυαλού μας να δημιουργεί νέες συνάψεις ανάμεσα στους νευρώνες, μπορούμε να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα, κι αυτό ισχύει ακόμα και για τους ενήλικες.

 Οι μαγνητικές τομογραφίες όσων συμμετέχουν στις έρευνες των νευροεπιστημόνων δείχνουν ξεκάθαρα πως όλοι έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας: να σταματήσουμε το λογισμικό που τρέχει στον εγκέφαλό μας και μας κάνει να κολλάμε στις αρνητικές σκέψεις και στη θέση του να εγκαταστήσουμε ένα νέο, που θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Με ποιον τρόπο;

Επιτάχυνση ευτυχίας: 0-100 σε 10”

«Ο εγκέφαλος», εξηγεί ο Χάνσον, «μοιάζει με κασετόφωνο παλιάς τεχνολογίας. Για να ηχογραφίσεις ένα τραγούδι, πρέπει να το παίξεις». 

Ο τρόπος, λοιπόν, που προτείνει είναι να στεκόμαστε σε 

κάθε τι θετικό για 10”. Όσο οι συνάψεις του εγκεφάλου 

μας πυροδοτούν μεταφέροντας πληροφορίες τόσο 

δυναμώνουν. 

Αν ακούσουμε ένα θετικό σχόλιο («είσαι πολύ όμορφη σήμερα») και βιαστούμε να το προσπεράσουμε, ουσιαστικά οι νευρώνες που πυροδοτήθηκαν μένουν αδρανείς και ενεργοποιούνται άλλοι, εκείνοι που αντιστοιχούν στην επόμενη σκέψη («κι όμως, εγώ νιώθω πολύ πρησμένη σήμερα»).

Αντίθετα, αν όταν βιώσουμε κάτι θετικό αφήσουμε τον εαυτό μας να μείνει σε αυτή την κατάσταση, δισεκατομμύρια συνάψεις μέσα στο μυαλό μας ενεργοποιούνται και με το πέρασμα των δευτερολέπτων δυναμώνουν. 

Θυμηθείτε, οι ταχύτητες στον εγκέφαλό μας είναι 

ασύλληπτες, γι’ αυτό και τα 10” είναι αρκετά ώστε να 

ισχυροποιηθεί η θετική πληροφορία. 

Επιπλεόν όταν ενεργοποιούνται κάποιες συνάψεις, δημιουργούν και άλλες, κάνοντας το συγκεκριμένο δίκτυο ακόμα πιο ισχυρό. Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσουμε μια αντίστοιχη θετική πληροφορία, τα συναισθήματα που θα βιώσουμε θα είναι πιο έντονα. 

Γιατί θα έχουμε ήδη εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό μας να δέχεται τέτοιου είδους πληροφορίες, έχοντας δημιουργήσει ένα δυνατό, συνεχώς εξελισσόμενο δίκτυο να τις υποστηρίζει.

«Οι περισσότεροι άνθρωποι καταφέρνουν να νιώσουν στιγμιαία χαρά και ευτυχία, αλλά δεν μένουν σε αυτή την κατάσταση γι’ αυτά τα απαραίτητα 10”.

 Δυναμώστε τους νευρώνες σας ώστε κι αυτοί με τη σειρά τους να δυναμώσουν την εσωτερική σας δύναμη», λέει ο Χάνσον. 

Ας σταθούμε λίγο, λοιπόν, σε ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, 

ένα γλυκό χαμόγελο ή μια ζεστή αγκαλιά.

 Μόλις 10” – τόσο χρειάζεται!

κείμενο:awakengr.com
εικόνες:google.gr